Embrionalni mozaicizam se povećava primenom prekomernog egzogenog gonadotropina, dok se kumulativne stope živorođenih smanjuju, prema nedavnoj studiji.

Prekomerna primena egzogenih gonadotropina tokom kontrolisane hiperstimulacije jajnika (COH) povezana je sa povećanom stopom embrionalnog mozaicizma, posebno kada je lečenje kraće od 10 dana. Kumulativne stope živorođenih značajno su smanjene kada doza gonadotropina premašuje 1500 IU i/ili trajanje lečenja prelazi 10 dana. Ovo sugeriše da produženo izlaganje visokim nivoima gonadotropina može negativno uticati na ishod trudnoće.

Studija naglašava nedostatak konačnih podataka u vezi sa bezbednošću COH na ishode embriona i trudnoće. Ovo naglašava važnost daljih istraživanja kako bi se bolje razumeli potencijalni rizici povezani sa lečenjem plodnosti.

Korišćeni su različiti COH protokoli, uključujući dugi protokol GnRH agonista, kratki protokol GnRH i protokol antagonista GnRH.

Ove varijacije su razmatrane na osnovu faktora kao što su starost pacijenta, indeks telesne mase i rezerva jajnika. Nalazi ukazuju na potrebu za opreznim razmatranjem doze i trajanja gonadotropina u protokolima lečenja plodnosti. Smanjenje nivoa egzogenog gonadotropina i trajanje lečenja mogu ublažiti rizike od povećanog embrionalnog mozaicizma i smanjene stope živorođene dece.

Gonadotropini su primarni lekovi koji se koriste za kontrolisanu hiperstimulaciju jajnika (COH) tokom vantelesne oplodnje, sa kontinuiranom primenom koja je povezana sa rastom folikula.

Međutim, na razvoj embriona i ishod trudnoće mogu negativno uticati visoke koncentracije estrogena iz razvoja višestrukih folikula.

Nedostaju konačni podaci o bezbednosti COH za ishode embriona i trudnoće. Na tačnost dostupnih podataka može uticati i visok rizik od embrionalnih abnormalnosti kod pacijenata, kao što su one sa poodmaklom starošću majke ili ponavljajućim pobačajima. Da bi se utvrdio uticaj doze gonadotropina i trajanja lečenja na ishode embriona i trudnoće, istraživači su sproveli post hoc analizu randomizovanog kliničkog ispitivanja.

Učesnici su bili parovi sa neplodnošću i dobrom prognozom.

Dobra prognoza je određena sa najmanje 3 dostupna blastocita dobrog kvaliteta za majku od 20 do 37 godina sa rezultatom kulture embriona 5 dana od 4BC ili boljim. Pacijenti su podeljeni u grupe na osnovu doze i trajanja egzogenog gonadotropina.

• Grupa 1 uključivala je pacijente sa dozom od 1500 IU ili manje i trajanjem ispod 10 dana,
• grupa 2 1500 IU ili ispod i 10 ili više dana,
• grupa 3 preko 1500 IU i ispod 10 dana,
• grupa 4 preko 1500 IU i 10 ili više dana. Grupa 1 se smatrala kontrolnom grupom.

Postojala su 3 protokola korišćena za izvođenje COH: dugački protokol agonista gonadotropin-oslobađajućeg hormona (GnRH), kratki protokol GnRH i protokol antagonista GnRH.

Prilikom odlučivanja o protokolu uzimani su u obzir starost pacijenata, indeks telesne mase i rezerva jajnika. U dugom protokolu, GnRH agonist je korišćen od srednje lutealne faze poslednjeg menstrualnog ciklusa. U kratkom protokolu, agonist je korišćen 2. do 3. dana menstrualnog perioda. Konačno, antagonisti GnRH su korišćeni tokom protokola antagonista kada je prečnik najvećeg folikula bio iznad 12 mm. Kao primarni rezultati analize mereni su aneuploidija embriona, mozaicizam i kumulativna stopa živorođenosti. Živo rođenje je definisano kao rođenje održivog deteta nakon 28 nedelja trudnoće. U analizu su uključena 603 para, a buduće majke su bile prosečne starosti 29,13 godina.

• Grupa 1 obuhvata 211 parova sa 633 embriona,
• grupa 2 113 parova sa 339 embriona,
• grupa 3 62 para sa 186 embriona,
• grupa 4 216 parova sa 651 embrionom.

Šta je studija pokazala?

Srednja debljina endometrijuma bila je značajno veća u grupama 2 i 4 u odnosu na grupu 1. Međutim, slični protokoli pripreme endometrijuma su sprovedeni u grupama. U grupama 2, 3 i 4, 13%, 14,5% i 12,6% embriona, respektivno, bili su mozaični embrioni. Ovo ukazuje na prilagođene koeficijente (aOR) od 1,69, 1,98 i 1,60, respektivno, u poređenju sa grupom 1, koja je imala stopu od 8,8%.

Povećana doza gonadotropina imala je AOR (at own risk – na svoju odgovornost) od 1,848 za incidenciju mozaicizma sa trajanjem lečenja ispod 10 dana. Međutim, ova povezanost nije pronađena kada je lečenje trajalo 10 ili više dana, sa aOR od 0,96.

Stope živog rađanja bile su značajno niže u grupama 2, 3 i 4 u poređenju sa grupom 1, sa aOR od 0,49, 0,41 i 0,53, respektivno. Procenat pacijenata sa tekućom trudnoćom je takođe smanjen u ovim grupama u odnosu na grupu 1.

U grupi 3, biohemijska trudnoća i klinička trudnoća su prijavljene kod 79% i 71% pacijenata. U grupi 1 ove stope su bile 91%, odnosno 89,6%. Udeo novorođenčadi sa malom porođajnom težinom bio je značajno veći u grupi 2 nego u grupi 1, na 9,6% naspram 2,2%, respektivno.

Ovi rezultati su ukazali na povezanost između prekomerne doze egzogenih gonadotropina sa povećanom incidencom embrionalnog mozaicizma i smanjenom stopom živog rađanja. Istraživači su zaključili da treba razmotriti smanjenje doze i trajanja egzogenog gonadotropina.

Za pitanja, nedoumice i podršku možete nam se javiti direktno na SOS IVF broj 0800 70 70 77 ili nam pisati na imejl info@ivfcentar.rs. Takođe, možete nas kontaktirati i popunjavanjem kontakt forme na sajtu klikom na link ONLINE KONTAKT FORMA.

Izvor: www.contemporaryobgyn.net